Kara tren
gecikir, belki hiç gelmez.
Dağlarda
salınır da derdimi bilmez.
Dumanın savurur,
halimi görmez.
Gam dolar
yüreğim, gözyaşım dinmez.
“Hu! Gız Atçe,
ne bu türkü ?”
“Asiye inge, tren
kazasından beri uyku tutmuyo.
Komşumuzun gencecik kızı gitti."
Komşumuzun gencecik kızı gitti."
“He ya, tam yirmi
beş can kayboldu. On üç can bizim
kasabadanmış. Gader mi gız bu?"
“Gader mi yoğsam
iimal mi?”
“İimal, iimal. Baksana,
yaamırdan rayların altı
boşalmış.”
boşalmış.”
“İç mi
bakmazlar?”
“Bu kere
bakmamışlar.”
“Olan bu günaasızlara
oldu. Ana baba kuzuları na yere
gittiler.”
gittiler.”
“N’olcak şimdi?
Esap sorcaklar mı?”
“Giden gittiğiyle
kalmasın.”
“He ya. Bi daa
olmaması için görevini yapmayanlardan
esap sorulmalı.”
esap sorulmalı.”
“Adalet yerini
bulmalı.
Geride kalanların gözyaşlarının biraz olsun dinmesi için
esap sorulmalı."
Geride kalanların gözyaşlarının biraz olsun dinmesi için
esap sorulmalı."
“Bu acı iç
dinmez.”
“Üle amma devlet onların yanında olduunu
issettirmeli,
onların yaralarını sarmalı."
onların yaralarını sarmalı."
“Devlet, devletse
üle yapar."
Kara tren gecikir,
belki hiç gelmez.
Dağlarda salınır da derdimi bilmez.
Dağlarda salınır da derdimi bilmez.
Dumanı savurur,
halimi görmez.
Gam dolar yüreğim, gözyaşım dinmez.
Gam dolar yüreğim, gözyaşım dinmez.
orhankalyoncu.blogspot.com.tr
10.12.2018
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder