BÜTÜN RENKLER

 

                                                  

 

        29 Ekim 1923 tarihinde Cumhuriyet’in ilanından sonra Türkiye Büyük Millet Meclisinde yapılan cumhurbaşkanlığı seçiminde Gazi Mustafa Kemal Cumhurbaşkanı seçilir. İsmet İnönü 1924 yılından 1937 yılına kadar başbakandır. 1 Kasım 1937 ile 1938 tarihleri arasında Celal Bayar başbakan olur. Mustafa Kemal Atatürk, İsmet İnönü’ye 1937 yılında Ankara Anadolu Kulübü’nde karşılaştıklarında devlet adamlığı konusunda şöyle demiştir ; “Hiç kimsenin kerameti kendisinde görmeye hakkı yoktur. Bir devlet adamı, kerameti kendinde görmeye başladı mı, devlet adamlığını bitirdi demektir, işte bu!” Daha sonra yemek salonunda etrafındakilere “bakın çocuklar…”der. “Hiç kimse hiç kimseden daha akıllı değil. Birlikte herkesten daha akıllıyız! Millet ve devlet işlerinde herkes, herkese yardım edecek ve hiç kimse bundan bir iftihar payı çıkarmayacak. Düstur budur.” 101. yılında Cumhuriyetimizin yetiştirdiği devlet adamları Ata’mızın söylediği ilkelere ne derece uymuş ve ona layık olmuşlardır?  

      Şair Özdemir Asaf (1923-1981) “Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu. Birinciliği beyaza verdiler”, diyordu. Şairimizin dizelerinde belirttiği gibi beyaz renk kirlenmeyi daha fazla gösterir. O yüzden 31 Mart 2024 tarihinde yapılan yerel seçimlerde birinci parti olan ülkemizin kurucu partisi Cumhuriyet Halk Partisi’nin bu konuda son derece dikkat göstererek diğer partilere örnek olması gerekir. CHP’de hak, hukuk, adalet, saydamlık, hesap verilebilirlik, eşitlik ve ortak akıl işletilmelidir. Bunlarla birlikte hizipçiliğe müsaade edilmemeli ve atama usulüne son verilmelidir. Diğer partilere göre nispeten daha demokratik usul ve geleneklere sahip CHP’si bir lider partisi değildir. 1973’de tarihi lideri İsmet İnönü’yü bile değiştirebilmiştir. Son kurultayda 7. genel başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’da delegelerin oylarıyla yerini Özgür Özel’e bırakmıştır. Partinin karizmatik lidere değil, partide demokrasiyi hayata geçiren, ekip çalışması yapan, verdiği sözü tutan, inandırıcı olan ve bu inancı yalnızca örgüte değil, halka da yansıtan bir lidere ihtiyacı vardır. Bir siyasi partide lider elbette önemlidir ancak her şey değildir. Lidere bağlı partiler, liderleri gidince birer tabela partisi haline geldiler. CHP ise 101 yıldır ayaktadır.

       CHP’de parti içi demokrasi olmazsa olmazdır. Örgütler atama ile değil demokratik kongreler yoluyla, desteği üyelerden alarak göreve gelmeli ve kimsenin etkisi altında hareket etmemelidir. Demokrasinin olmaması halinde parti örgütleri her şeyi yukarıdan bekler, dolayısıyla gereken çalışmayı gösteremez. Bu sistemden başarılı siyasetçi de yetişmez. Bir siyasi partinin üst yönetiminin belirlediği genel politikayı ve stratejiyi, ülkenin her noktasına örgütler taşır. İktidar yolu ancak öyle açılır. Yöneticiler liyakatli olmalıdır. Onlar yalnızca il-ilçe binalarını bekleyen, verilen talimatları yerine getiren, temsil görevi yapan kişiler değildir. Bunlarla birlikte politika üreten, tüm üyeler arasında ayrım yapmadan hakkı, adaleti, liyakatı gözeten ve halkla iç içe ilişkiler kuran kişilerdir. Yöneticilik özveri ister, idealistlik ister, tevazu ister, bilgi ister. Binlerce üyeye sahip bir parti örgütünde bir parti toplantısına yüz kişi bile gelmiyorsa, her gittiğinizde il- ilçe binalarında yönetici bulamıyorsanız, seçimlerdeki başarısızlığa rağmen yöneticiler koltuklarda oturmaya devam ediyorsa, seçimle gelen bir il başkanı yönetimi kalırken, kendisi sesiz sedasız istifa ediyorsa orada durup, düşünmek gerekir.

 

orhankalyoncu.blogspot.com.tr                                        02.12. 2024