DEMOKRASİLERDE MUHALEFETİN ÖNEMİ

 

                                 

        31 Mart 2024 tarihinde yapılacak yerel seçimlerine koşar adım gidiyoruz. Sandıkta oy kullanmamıza çok az bir süre kaldı. Yerel seçimler, sadece yerelden ibaret değildir. Ondan çok daha fazlasıdır. Çıkacak sonuçlar ister istemez merkezi hükümete bir not olarak değerlendirilecektir. Onun için muhalefet partileri hayat pahalılığını, enflasyonun yüksekliğini, işsizliği, maaşların düşüklüğünü, emeklilerin çaresizliğini işlemeyi ön plana almış durumdalar. Merkezi hükümet de bunu bildiği için tam kadro sahada. Seçmen yerel seçimlerde nasıl bir yol izleyecek? Merkezi hükümeti oluşturan partilere mi oy verecek yoksa bir denge politikası izleyip muhalefet partilerini mi güçlendirecek? Demokrasi bir kuşun iki kanadı gibidir. Bir kuş nasıl tek kanat ile uçamazsa, demokrasi de sadece iktidar kanadıyla uçamaz. Muhalefet ne kadar güçlü olursa, iktidar o kadar dengeli hareket etme mecburiyeti duyar. Geçen seçimlerde, Cumhurbaşkanı’nın daha önce, “seçim kaybetsem bile asla çıkarmam” dediği EYT ( Emeklilikte Yaşa Takılanlar) yasasını seçim öncesi iktidarın meclisten geçirdiğini unutmayalım.

        Her sahada olduğu gibi siyasette de rekabet daha iyi hizmeti getirecektir. İktidarı oluşturan Cumhur İttifakı partileri seçim işbirliği yaparken, muhalefet partileri büyük çapta tek başlarına seçime giriyorlar. Millet İttifakını oluşturan Altılı Masa dağıldı, bu seçimde birbirlerine rakip oldular. İktidar, tüm olanaklarını Cumhur İttifakının belediye başkan adaylarından yana kullanıyor. Bu da eşitsiz bir durum yaratıyor. Demokrasilerde seçimlerin olması kadar, seçimlerin eşit ve adil gerçekleşmesi de büyük önem taşır. Bunun sorumluluğu da Yüksek Seçim Kurulu’na aittir. Seçimde her seçmenin hür iradesiyle istediği partiye oy atması en doğal hakkıdır. Oy kabinine girildiğinde herkes vicdanıyla baş başadır. Seçmenin hiçbir baskı görmeden ve kimsenin etkisi altında kalmadan oy kullanması demokrasinin gereğidir.

       Bir siyasi parti üyesi olup da kendi partisine oy atmayanlar da olabilir. Bir kısım CHP'sinin kayıtlı üyeleri de, “ben üyesi olduğum partiye oy vermem”, diyor. "Neden", diye sorduğunuzda; aday tespiti sürecinde parti içindeki üyeleri devre dışı bırakan Genel Merkezin tutumunu ve diğer anti demokratik uygulamaları dile getiriyorlar. Haksızlar mı? Hayır, yerden göğe kadar haklılar. Türkiye'ye demokrasiyi yerleştirmeye çalışan bir partinin genel merkezi böyle yapamaz. Mutlaka kendine çeki düzen vermelidir. Ancak bunun zamanı ve yeri 31 Mart 2024 yerel seçimler öncesi değildir. Seçimden sonrasıdır. "Parti dibi görsün, ondan sonra akıllanırlar", derseniz. Parti, bir daha hiç yüze de çıkamayabilir. Bir zamanlar Türkiye'yi yöneten DSP, Doğruyol, ANAP gibi partilerin şimdiki durumu ortada. Başarı için parti içinde birlik, bütünlük gerekir. Güçlü demokrasi de güçlü muhalefet ile olur. Ünlü sözdür: "İktidar her rejimde vardır ancak muhalefet sadece demokrasilerde vardır."

 

orhankalyoncu.blogspot.com.tr                                                      27.03.2024

          

EDİRNE’DE TEK BAŞINA

 

                                             

       31 Mart 2024 yerel seçimleri için geri sayım başladı. Koskoca bir beş yıl için kentimizi, beldemizi yönetecek yerel yöneticilerimizi seçeceğiz. Yerel seçimlerde meclis üyeleri ve muhtarların adaylıklarından ziyade dikkatlerimizi belediye başkan adaylarının üzerinde yoğunlaştırırız. Bu da doğaldır. Çünkü belediye başkanının kararları koca bir kenti ve orada yaşayan binlerce kişiyi etkileyecektir. Belediye başkanı tek başına bir kenti değiştirebilir mi? Bence değiştirebilir. Eskişehir’de Yılmaz Büyükerşen, İstanbul’da Ekrem İmamoğlu, Ankara’da Mansur Yavaş örnekleri önümüzde. İdare ettikleri kentler ortada. Merkezi hükümetin yardımı olmadan gayet başarılı işler yaptılar. Eskişehir başlı başına incelenmesi ve örnek alınması gereken bir şehirdir. 5 dönemdir Eskişehir Büyükşehir Belediye Başkanlığı yapan Yılmaz Büyükerşen, bu 25 yılda Eskişehir’i Avrupai bir kent haline getirmiş, bir turizm kenti yapmıştır. Mansur Yavaş, Beypazarı’nda yaptığı başarılı hizmetleri Ankara’ya taşımış, Ekrem İmamoğlu’da ülkemizin en büyük şehrini yaşanabilir hale getirmek için olağanüstü çalışmıştır.

      Gelelim, yaşadığım kent Edirne’ye. Edirne, doğal güzellikleri, tarihi eserleri, nehirleri, üniversitesi, sınır kapıları ile ülkemizin nadide yerlerindendir. Tarihi Kırkpınar’ı dünyada tektir. Kakava Şenlikleri başka bir renkli tarafıdır. Tava ciğeri, köftesi, badem ezmesi, deva-i misk helvası gibi özgün yiyecekleri vardır. Niçin ikinci bir Eskişehir olmasın? Edirne’de bu seçimlerde ipi göğüsleyecek belediye başkanından neler yapmasını isteyebiliriz? Mesela:

Önce Edirne’ye bir kent meydanı gerek. İnsanların bir araya gelerek buluşabilecekleri, hoşça vakit geçirebilecekleri, bayram kutlamaları, konser gibi çeşitli organizasyonları yapabilecekleri bir kent meydanı.

Kent merkezinde trafiği rahatlatabilecek bir katlı otopark.

Kent lokantaları.

Kreşler, gençlik merkezleri, emekliler için sosyal tesisler.

Park, bahçeler ve mesire yerleri.

Sokak hayvanları için hayvan bakım merkezleri.

Kaldırım ve yol düzenlemeleri, su basmalarının önlenmesi için yağmur suyu toplama sistemi.

Bunlardan başka; Edirne’de Meriç Nehri kenarı bir cazibe merkezi haline getirilebilir. Orada halka açık tesisler açılabilir. Toplu ulaşım konusunda tekel olan ETUS’un alternatifi olarak raylı sistem olabilir. Böylece toplu ulaşımı kullanan Edirne halkı karda kışta duraklarda beklemekten kurtulur. Edirne’de tramvay projesi 115 yıl öncesinde 1909 yılında İtalyanlar ile hazırlanmış, proje kapsamında yer alan üç ana hatta tramvay düşünülmüş. Bu projenin her ayrıntısı hesaplanmış ancak Osmanlı devletinin içinde bulunduğu siyasi ve mali durum nedeniyle gerçekleşememiştir. (Kaynak: Trakya Üniversitesi Tarih Bölümü öğretim üyesi Doç. Dr. Aziz Tekdemir’in Edirne Tramvay Hattı Projeleri adlı kitabı)

       Şimdiye dek Edirne’ye belediye başkanlığı yapan kişiler, olanaklar ölçüsünde bir şeyler yapmışlar. 1980 öncesi belediyelerin olanakları şimdikiyle kıyaslanmayacak kadar azdı. Ama şimdi öyle değil. Eskişehir Büyükşehir Belediye Başkanı Yılmaz Büyükerşen’in yaptığı gibi kaynak yaratılarak Edirne Avrupai bir şehir olabilir.

 

orhankalyoncu.blogspot.com.tr                                       20.03.2024

ZOR BİR YARIŞ

 

                                                                     

       31 Mart 2024 yerel seçimlerine çok az bir süre kala tüm partiler sahada. Zor bir yarış olacak. Adaylar tüm gücüyle ipi göğüslemek için çalışıyorlar. İktidarı elinde tutan Ak Parti (Cumhur İttifakı) iktidarını güçlendirmek, muhalefet partileri de onu geriletmek düşüncesindeler. İktidar partisi ile muhalefet partileri eşit şartlarda mı yarışıyor? Bu soruya “evet”, diyemeyiz. Bu durum ülkemizde uygulanan Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nden kaynaklanıyor. Cumhurbaşkanı aynı zamanda bir siyasi partinin genel başkanıdır. Bakanları, TBMM dışından kendisi atıyor. Devletin üst kademe bürokrasisi, TRT ve Anadolu Ajansı yöneticileri cumhurbaşkanı tarafından tayin ediliyor. Bu yöneticilerin görev süreleri de cumhurbaşkanına bağlıdır. Demokrasilerde sadece seçimlerin olması değil, onun kadar seçim yarışının adil ve eşit şartlarda gerçekleşmesi de çok önem taşır. Türk demokrasisi Cumhuriyet’in ilanından beri geçen 100 yılda bu konuda önemli mesafeler kat etmişse de, daha kat edeceği çok yol vardır.

         Hak, hukuk, adalet, eşitlik, özgürlük diye günümüzde dillendirdiğimiz ilkeler için verilen mücadele yeni değildir. İnsanlar, 1215 yılında İngiltere’de İlan edilen Magna Carta’dan (Büyük Sözleşme) beri hak ve özgürlükler peşindedir. Bu sözleşme ile İngiltere’de kralın bazı yetkileri kısıtlandı ve kralın kanunlara uygun hareket etmesi kararlaştırıldı. Daha sonra Fransız Devrimi (1789-1799) ile Fransa’da mutlak meşrutiyet devrilip yerine cumhuriyet ilan edildi. Bu devrim sadece Fransa’yı değil tüm Avrupa’yı etkiledi ve ulus devletlerin doğmasına sebep oldu. Buna göre egemenliğin halka ait olduğu kabul edildi. Eşitlik, özgürlük ve adalet ilkeleri yaygınlaşmaya başladı. Tüm bunlar Osmanlı Devleti’ni de etkiledi. 23 Temmuz 1908’de 2. Meşrutiyet ilan edildiğinde Osmanlı aydınlarından ve dönemin Uzunköprü kaymakamı Mazhar Müfit Kansu ile belediye başkanı Hafız İsmail Yayalar’ın öncülüğünde 11 Aralık 1908’de ilk defa Uzunköprü’de Özgürlük Anıtı açıldı. Bu anıtın dört bir tarafına 1789 Fransız İhtilalinin ilkelerini ifade eden Hürriyet (Özgürlük), Adalet, Eşitlik (Müsavat), ve Kardeşlik (Uhuvvet) yazıldı.

         Kurtuluş Savaşı zaferinden sonra Mustafa Kemal Atatürk liderliğinde Türkiye'de saltanat ve hilafet kaldırıldı. Ve "egemenlik kayıtsız şartsız milletindir", ilkesiyle Cumhuriyet ilan edildi. Böylece padişahın tebaası yerine yurttaşlık hakkına kavuştuk. Anayasamızın 10. Maddesine göre de; “ Cumhuriyeti’nin tüm vatandaşları kanun önünde eşittir. Hiçbir gruba ya da zümreye ayrıcalık tanınamaz. Herkes dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayrım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir. Kadınlar ve erkekler eşit haklara sahiptir. Devlet bu eşitliğin yaşama geçmesini sağlamakla yükümlüdür.” Henüz Avrupa’da birçok ülkede olmayan kadınlara seçme ve seçilme hakkını da Mustafa Kemal Atatürk TBMM’nde kabul edilen bir kanunla 1934 yılında vermiştir. Gerçekten bileğinin hakkıyla bir yere gelen ve oturduğu koltuğun hakkını veren sayısız kadın siyasetçimiz vardır. Ancak siyasetçinin başarı kıstası, cinsiyetinden ziyade halkın dertlerine ne ölçüde çare bulduğu ile yakından ilgilidir. Çağdaş bir toplum için 1908’de Uzunköprü’de dikilen Özgürlük Anıtı'nda yazıldığı gibi eşitlik, özgürlük, kardeşlik ve adalet gerekir. Halkın iradesinin tam manasıyla ortaya çıkması da ancak bu ilkelerin hayata geçmesi ile olur.

 

orhankalyoncu.blogspot.com.tr                                   13.03.2024

 

NELER OLUYOR BİZE

 

                                                         

      Ülkemizde son yıllarda ardı ardına yaşananlardan sonra, ”neler oluyor, bize”, diye kendi kendimize sormadan edemiyoruz. Bırakın son yılları, son aylarda hatta son günlerde bile durmadan yakalanan uluslararası mafya liderlerinin, yerli çetelerin ve terör örgütlerinin haberlerini okuyoruz. Bu haberleri cinayetler, trafik kazaları, kadın cinayetleri, kavgalar ve saldırı haberleri takip ediyor. En son televizyon haberlerinde 28 Şubat 2024 günü Mersin’de yaşlı bir çifte otobüs içinde acımasızca yapılan bir saldırıyı izledik. 17 yaşındaki bir gencin ve bir lisede müdür olan babasının yaşlı çifte saldırısının hiçbir açıklaması olamaz. Yaşlı ve hasta insanlara saldırmak insanlığın neresinde var?  

      Günlük gazetelerin üçüncü sayfalarında genellikle cinayet, trafik kazaları, intihar, kavga ve saldırı gibi haberler yer alır. 29 Şubat 2024 tarihli Sözcü Gazetesinin üçüncü sayfasında bu haberlerden bazıları şöyle:

 Birinci haber: Sokak ortasında kanlı infaz. Bir kişi can verdi. Kayseri’deki iki grup arasındaki çatışmada bir kişi vurularak yaralandı. Hastanede vefat etti.

İkinci haber: Genç çift aynı gün katledildi. 26 Şubat günü Turhan Özdemir (54) uyuşturucu kullanan kızı Dilan Özdemir’i (19) bıçaklayıp, öldürdü. Kızın arkadaşları da kızın sevgilisi Selam Şenci’yi darp edip bıçaklayarak öldürdü.

Üçüncü haber. “Eşim beni öldürecek”, dedi, cesedi bulundu. Adapazarı’nda oturan Leyla Demir (56) polisi arayarak kocasının kendisini darp ettiğini ve öldüreceğini ihbar etti. Bir süre sonra cesedi Sakarya Nehri’nde bulundu.

Dördüncü haber: Emekli öğretmen denize düşüp öldü. Antalya’da barınakta teknesi bulunan emekli öğretmen Muzaffer kaynak (67) önceki gün bilinmeyen bir nedenle denize düştü. Sabah saatlerinde ölüsü bulundu.

Beşinci haber: 1 Mart’ta nişanı vardı. Kazada can verdiler. İzmir’de iki kardeşten Ümit Şahin’in (22) kullandığı otomobil yolda bariyerlere çarptı. Yanındaki ağabeyi Davut Şahin (26) ile birlikte yaşamını yitirdiler. Davut Şahin’in 1 Mart’ta nişanı için Van’dan geldiği öğrenildi.

Altıncı haber: Çığ düştü, bir kişi yaşamını yitirdi. Bingöl’ün Genç ilçesinde Yenisu köyü yakınında çığ düştü. Ekrem Canlı (64) çığ altında kalarak can verdi.

        Her gün bu ve buna benzer haberleri okuyoruz, dinliyoruz, izliyoruz. Toplum içindeki yaşayan insanların psikolojisi mi bozuldu? İnsanlar sanki her an patlamaya hazır dinamit gibi. En ufak bir olayda silahlara sarılanlar oluyor. İhmal sonucu insan kayıplarımıza en son örnek Erzincan İliç’te yaşandı. Anagold Madencilik Sanayi ve Ticaret A.Ş’nin 2010 yılı Aralık ayından beri altın üretimi yaptığı Çöpler Maden sahasında çıkarılıp istiflenen siyanürlü toprağın 13 Şubat 2024 tarihinde kayması sonucu toprak altında 9 işçi kaldı. 8 Temmuz 2018 tarihinde Uzunköprü-Halkalı seferini yapan yolcu treninin Çorlu yakınlarında devrilmesi sonucu da 25 kişi yaşamını yitirmişti. Aradan geçen beş buçuk yılda da bu dava sonuçlanmadı. Bunlar bizim kaderimiz mi? Tren kazaları, trafik kazaları, iş kazaları, cinayetler kaderimiz olamaz. Bunları önlemek için gereken tedbirleri almak yöneticilerin görevidir. Yöneticilerimizin görevlerini yapmalarını beklemek de vatandaş olarak hakkımızdır.

orhankalyoncu.blogspot.com.tr                       06.03.2024

EMEKLİLER YILI

 

        2024 yılı Cumhurbaşkanı tarafından “emekliler yılı” ilan edildi. ”Diğer yıllardan ne farkı olacak”, diye insan düşünmeden edemiyor? Çalışma Bakanına göre, bu yıl emekliler için bilimsel çalışmaların, projelerin ve çeşitli etkinliklerin yapılacağı bir yıl olacakmış. İyi güzel de emeklilerin yarıdan fazlası en düşük emekli maaşı olan 10 bin lira alıyor. Geçinmekte zorlanıyorlar. Büyük şehirlerde sabaha karşı et kuyruklarına giriyorlar. Yetkililer, çeşitli etkinlikleri bıraksalar da, onların yerine emeklilere hakları olan düzeyde maaş verseler, daha iyi olmaz mı?

       Milletin asili böyleyken vekili nasıl? Türkiye'nin içinde bulunduğu şartlarda en düşük emekli maaşı Ocak 2024 itibarıyla 10 bin lira iken emekli milletvekillerinin maaşı da 97 bin lira oldu. Yasaları yapma yetkisi ve gücü olan milletvekilleri önce kendi emekli maaşlarını arttırıyor. Milletvekilliği meslek midir ki, 2 yıl milletvekilliği yapan yaşı tutan bir kişi ömür boyu milletvekilliğinden maaş alsın, sağlıkta ve diğer sosyal haklarda ayrıcalıklara sahip olsun? Başka ülkelerde böyle örnekler var mıdır? Bilmiyoruz. Bildiğimiz bir şey var. O da, Anayasamıza göre herkes kanun önünde eşittir, hiç bir zümreye imtiyaz tanınamaz.

      Emeklilerin ve diğer sabit gelirlilerin alım gücü her zaman gündemde olmuştur. Hiçbir zaman da maaşlara yapılan zamlar, enflasyon oranlarına yetişememiş, her zaman düşük kalmıştır. 1993 yılında Tansu Çiller başbakan iken Recep Tayyip Erdoğan tarafından yapılan çay simit hesabı vardı. Bugünlerde muhalefet iktidara o hesabı hatırlatıyor. Hesap şu: Simit 10 lira, çay 15 lira olduğuna göre 5 kişilik bir ailenin her ferdi günde 3 er simit yiyip, 3 er de çay içseler, aylık tutar: 11.250 lira tutuyor. Yani en düşük emekli maaşını geçiyor. Asgari ücretin de üçte ikisi, Muhalefet partilerine mensup siyasetçiler, “hani, ev kirası, elektrik, su, yakacak, çocukların okul masrafları? Bunları kim ödeyecek? Bu zulüm, değil mi”, diyorlar.

      Her seçim öncesi vaatler havada uçuşur. Her partinin belediye başkan adayı bir şeyler söyler ama seçimlerden sonra hepsi unutulur. Bir daha ki seçimlere kadar da o defterler açılmaz. 31 Mart 2024 yerel seçimler öncesinde de böyle oluyor. Ancak millet artık algılara değil gerçeklere göre oy kullanmak istiyor. Aslı astarı olmayan, hesapsız, havada kalan vaatlerle kandırılmak istemiyor. Siyasette kural dışılık neredeyse kural haline geldi. Her gün etik değerler aşınıyor. Siyasette kazanmak için her şey mübah mıdır? Hak, hukuk, adalete siyasette de, emeklilerin maaşlarında da, özetle yaşamın her alanında da acil olarak ihtiyacımız vardır.

 

orhankalyoncu.blogspot.com.tr                                            27.02.2024

 

ESKİŞEHİR’DEN EDİRNE’YE

 

                                   

       31 Mart 2024 yerel seçimler öncesinde Türkiye’de tüm partilerin adayları belli oldu. Çoğu parti adaylarını genel merkezden atarken CHP, bazı adaylarını sandıkla belirledi. Edirne’de yapılan ön seçim (eğilim yoklaması) sonucunda CHP’sinin belediye başkan adayı Eczacı Şükrü Ciravoğlu oldu. Bu durum partideki üyeler arasında birlik havası, heyecan ve kazanma azmi yarattı. Bir kişi, bir şehri tek başına radikal ve olumlu bir şekilde A’dan Z’ye değiştirebilir mi? Evet, değiştirebilir. Buna en güzel örnek Eskişehir’dir. 25 yıl önce sakin, kendi halinde bir Anadolu şehri iken bugün dünya çapında tanınan, ödüller kazanan bir turizm kentidir. Buraya dokunan sihirli eller Prof. Dr. Yılmaz Büyükerşen’in elleridir. Edirne’de de bu sihirli eller neden iş başında olmasın?

      Avrupa Konseyi 2023 yılında Ankara ve Eskişehir Büyükşehir Belediyeleri’ne demokratik yönetişimin 12 ilkesini taşıyan “Kristal Ödül” verdi. Konsey; şeffaflık, katılım, hesap verebilirlik, hukukun üstünlüğü, etik davranış, değişime açık olma, insan hakları, sürdürebilirlik, sağlam mali yönetim, yetkinlik, verimlilik, duyarlılık ilkelerini uyguladığı için Ankara ve Eskişehir Büyükşehir Belediyelerini “Demokratik Yönetişim ve Yenilikçilikteki Mükemmeliyet Merkezleri” olarak ilan etti. Ödül alan şehirlerimizden biri olan Eskişehir, Büyükşehir Belediye Başkanı Yılmaz Büyükerşen’in 25 yıldır uyguladığı projeleri ve çalışmaları sonucunda başta Porsuk Çayı ıslahı, temizliği ve çevre düzenlemesi olmak üzere Sazova Parkı, Kent Parkı, Odunpazarı Evleri, Cam Müzesi, Balmumu Heykel Müzesi gibi projeler sayesinde Avrupai bir kent haline gelmiş, bir turizm merkezi olmuştur.

       Belediyeler, aldığı ya da almadığı kararlar ve icraatlarla halkın günlük hayatına direk etki eden kuruluşlardır. Edirne, neden ikinci bir Eskişehir olmasın? Doğal güzellikler bakımından eksiği yok, fazlası vardır. Karaağaç, Söğütlük Kent Ormanı, Tarihi Kırkpınar Güreşleri’nin yapıldığı Sarayiçi, Tavuk Ormanı görülmeye değer yerlerdir. Üç nehrin içinden geçtiği bir şehirdir. Tunca, Arda ve Meriç Nehirleri neden Porsuk Çayı gibi olmasın? Mimar Sinan’ın ustalık eseri muhteşem Selimiye Camii, Eski Camii, Muradiye Camii, Üç Şerefeli Camii, 2. Bayezid Külliye ve Camisi, Lozan Anıtı, Karaağaç Tren Garı, Sweti George Bulgar Kilisesi, Edirne Büyük Sinagogu, Balkan Şehitliği Anıtı, Hıdırbaba Tabyaları, Köprüler, Kervansaraylar, Tarihi Kapalı Çarşılar, Tarihi Hamamlar, Edirne Evleri gibi daha sayılamayacak kadar tarihi eserler nerede var? Tava Ciğer başta olmak üzere, Kavala Kurabiyesi, Badem ezmesi, Deva-i Misk, Edirne Peyniri dünyanın sayılı lezzetleri arasındadır. Kapıya asılan Aynalı Süpürge, o evde evlenecek kız olduğunu gösterir. Meyve Sabunları dekoratif bir süstür. 1992’de kurulan Trakya Üniversitesinin 42 bini aşkın öğrencisine ev sahipliği yapan Edirne, 2022’de Öğrenci Dostu Üniversite Şehirleri arasında yer almıştır.

      Un var, yağ var, şeker var. Niye helva yapılamıyor? Bu kadar tarihi eserlere ve doğal güzelliğe sahip, Avrupa’da yer alan bir sınır şehri olarak Edirne neden ikinci bir Eskişehir olamıyor? Yeni seçilecek yerel yöneticilerin bunu gerçekleştirmesini dilerim.

orhankalyoncu.blogspot.com.tr.                               19.02.2024

 

 

MEDENİ BİLGİLER

 

 

 

                                 

        1931 yılının başında Afet İnan, Gazi Mustafa Kemal’in talimatıyla “Vatandaş İçin Medeni Bilgiler” adlı okullarda okutulacak bir yurttaşlık kitabı yazıyordu. Atatürk, bugün bile demokrasi dersi olacak şu eklemeleri yapmasını istedi.  “Artık bugün demokrasi fikri, daima yükselen bir denizi andırmaktadır. Yirminci yüzyıl, birçok diktacı hükümetlerin bu denizde boğulduklarını görmüştür… Her fert istediğini düşünmek, istediğine inanmak, seçtiği dinin gereklerini yapmak ya da yapmamak hak ve özgürlüğüne sahiptir. Kimsenin vicdanına hakim olunamaz. Herkes düşündüğünü istediği gibi söyleyebilmelidir. En büyük hakikatlar ve gelişmeler, düşüncelerin serbestçe ortaya konması ile meydana çıkar.” İlave etti. “Yeryüzünde hiçbir uygar millet siyasi partilerin varlığından ve faaliyetinden uzak kalamaz. Her halde uygar ve demokrat memleketlere partiler gereklidir.  Partiler milletlerin siyasi kökleridir.” 20. asrın başlarında İtalya’da Mussolini, Almanya’da Hitler gibi diktatörlerin olduğu dönemde Atatürk devlet adamlarına demokrasi dersi veriyordu. 

       Büyük Önder Mustafa Kemal Atatürk 1937 yılında Mecliste yaptığı (son) konuşmada şunları söylemiştir; “büyük davamız en medeni ve en müreffeh millet olarak varlığımızı yükseltmektir. Bu büyük Türk milletinin dinamik idealidir. Bu ideali en kısa zamanda başarmak için fikir ve hareketi beraber yürütmek zorundayız. Bu teşebbüste başarı ancak planlı ve rasyonel tarzda çalışmakla mümkün olabilir. Bu sebeple okuma yazma bilmeyen tek vatandaş bırakmamak, memleketin büyük kalkınma savaşının ve yeni çatısının istediği teknik elemanları yetiştirmek, memleket davalarının ideolojisini anlayacak, anlatacak, nesilden nesile yaşatacak fert ve kurumları yaratmak; işte bu önemli umdeleri en kısa zamanda temin etmek Eğitim Bakanlığının üzerine aldığı büyük ve ağır mecburiyetlerdir.” “Bizim yolumuzu çizen içinde yaşadığımız yurt, bağrından çıktığımız millet ve bir de milletler tarihinin binbir facia ıstırap kaydeden yapraklarından çıkardığımız neticelerdir. Elimizdeki programın ruhu bizi, yalnız bir kısım vatandaşla alakalı kalmaktan meneder. Biz bütün Türk Milletini hizmetindeyiz.”

      Atatürk’ün bütün arzusu Türk Milletini çağdaş uygarlığın üzerine çıkarmak ve Türkiye Cumhuriyetinin gelişmiş ülkeler arasında yerini alması idi. Başarabildik mi? Ne kadar başarabildik?   

      Son Söz: 1931 yılında başbakan İsmet İnönü basın yasası görüşülürken şu ünlü konuşmasını yaptı. “Arkadaşlar! Eğer bir memlekette namus sahipleri en az eşirra (kötüler, namussuzlar) kadar sabırlı olmazsa o memleket mutlaka batar.”

 

KAYNAK: Turgut Özakman CUMHURİYET Türk Mucizesi -İkinci Kitap

orhankalyoncu.blogspot.com.tr                                     14.02.2024